Παιδιά στον Κόσμο: Ιανουάριος 2010

Τα "Παιδιά στον Κόσμο" παρουσιάζουν σε τακτά χρονικά διαστήματα φωτογραφίες - ειδήσεις για τη ζωή των παιδιών στον κόσμο μας. Τα σχόλια και οι προβληματισμοί αφήνονται στον καθένα μας. Αν πιστεύουμε ότι κάτι πρέπει να κάνουμε για το μέλλον των παιδιών και του κόσμου μας ας κοιτάξουμε γύρω μας. Σϊγουρα πολλά θα δούμε. Ας αποφασίσουμε να κάνουμε κάτι. Κάτι μικρό. Ίσως αυτό αποδειχτεί στο τέλος ότι ήταν κάτι πολύ μεγάλο. Ας κάνουμε όμως κάτι ..

Περισσότερα ... http://www.scribd.com/doc

Ένας πύργος για 20.000 παιχνίδια

Η νεογοτθική βίλα της λεωφόρου Ποσειδώνος θα στεγάσει μια μοναδική συλλογή του Μουσείου Μπενάκη, όταν βρεθούν τα χρήματα για την αποκατάστασή τηςΠοιος οδηγώντας επί της παραλιακής λεωφόρου δεν έχει στρέψει το βλέμμα του στον πύργο ο οποίος ορθώνεται ανάμεσα σε πολυκατοικίες στο ύψος του Τροκαντερό ως μοναδική υπόμνηση του λαμπρού παρελθόντος της περιοχής; Το χαρακτηριστικό νεογοτθικό κτίριο των αρχών του 20ού αιώνα στέκεται εκεί όπου τα «μπεν μιξ» έκαναν το Παλαιό Φάληρο τόπο συνάντησης της αστικής κοινωνίας του τότε. Με συμμετρικούς πύργους και επάλξεις, η πέτρινη οικία, σε οικόπεδο ενός στρέμματος, συνδέεται με την υδραίικη εφοπλιστική οικογένεια Κουλούρα που έδρασε ως τα μέσα του 20ού αιώνα. Και μπορεί από μακριά να εντυπωσιάζει ως ένα από τα ελάχιστα τέτοιου τύπου σωζόμενα κτίρια στα προάστια των Αθηνών, από κοντά ωστόσο παρουσιάζει εμφανή τα σημάδια που άφησαν πάνω του ο χρόνος και η εγκατάλειψη. Σκουριασμένα τα κάγκελα, ραγισμένη η μεγάλη μαρμάρινη σκάλα της μπροστινής εισόδου, παραμελημένος ο κήπος, ετοιμόρροπα πολλά σημεία των πέτρινων τοιχωμάτων. Ο πύργος μοι άζει βγαλμένος μέσα από ένα παραμύθι το οποίο περιμένει το happy end. Που δεν είναι άλλο από τη λειτουργία του ως Μουσείου Παιδικής Ηλικίας και ΠαιχνιδιώνΠαράρτημα του Μουσείου Μπενάκη, στεγάζοντας τη συλλογή παιχνιδιών η οποία δωρήθηκε στο Μουσείο Μπενάκη από τηΜαρία Αργυριάδη.Το κτίριο αποκτήθηκε από το Μουσείο Μπενάκη το 1980 με δωρεά της Βέρας Κουλούρα αλλά η ανακαίνιση και η επέκτασή του είναι ένα σχέδιο που εκκρεμεί περίπου είκοσι χρόνια. Τα 20.000 αντικείμενα της συλλογής περιμένουν να βρουν τον κατάλληλο χώρο για να αναδειχθούν. Προς το παρόν βρίσκονται σε πρόχειρες βιτρίνες ή στοιβαγμένα σε κούτες.

Το  άλογο του Βενιζέλου και οι κούκλες του Θεοτοκά

Το περίφημο κουκλοθέατρο της Ελεύθερης Ελλάδας διά χειρός Νίκου Ακίλογλου. Παρ'' ότι δημιουργημένο τη δεκαετία του ''20 χρησιμοποιήθηκε κατά τη διάρκεια της Κατοχής με κούκλες σατιρικού και αντιστασιακού ύφους

Ολα ξεκίνησαν πριν από περίπου 20 χρόνια όταν η Μαρία Αργυριάδη βρήκε στον δρόμο της ένα πεταμένο...αρκουδάκι.Μα,πώς είναι δυνατόν,αναρωτήθηκε,αυτό το τόσο τρυφερό παιχνίδι που όλοι αγαπήσαμε να είναι στον δρόμο; Εσκυψε,το μάζεψε και από τότε άρχισε η μεγάλη περιπέτεια.«Με θεώρησαν ψώνιο αλλά δεν πτοήθηκα ποτέ» μας λέει.«Οργωσα την Ελλάδα μαζί με τον άντρα μου και έψαχνα να βρω ό,τι έχει σχέση με το παιχνίδι.Συνάντησα πανηγυριώτες,απευθύνθηκα σε οικοτέχνες, έφτασα ως τα ΚΑΠΗ όπου παππούδες και γιαγιάδες είχαν ανακατασκευάσει παιχνίδια των παιδικών τους χρόνων για να τους φέρω σε επαφή με νεότερες γενιές και να τους μάθουν ήθη κι έθιμα- μια από τις πιο υπέροχες δουλειές που έχω κάνει».Σήμερα η συλλογή αποτελεί πυρήνα του Τμήματος Παιχνιδιών και Παιδικής Ηλικίας του Μουσείου Μπενάκη στο οποίο η Μαρία Αργυριάδη τη δώρισε.«Ξεκινάμε από τα παιχνίδια της αρχαιότητας και φτάνουμε ως τα αστικά και τα λαϊκά παιχνίδια της νεότερης Ελλάδας αλλά και της Ευρώπης, της Αμερικής της Αφρικής καθώς επίσης και της ευρύτερης Ανατολής.Το πιο παλιό παιχνίδι της συλλογής είναι η κωδωνόσχημη κούκλα του 7ου αι π.Χ.από τη Βοιωτία (η περίφημη «Αθηνά» των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004) και φτάνουμε σε παιχνίδια των δεκαετιών του 1980 και του 1990.Στη συλλογή συμπεριλαμβάνονται επίσης ρούχα,χάρτινα παιχνίδια και 3.000 τίτλοι παιδικής λογοτεχνίας και εκπαίδευσης» αναφέρει η κυρία Αργυριάδη.
«Στους στόχους μας επίσης συγκαταλέγεται η συγκέντρωση αντικειμένων που σχετίζονται με τη ζωή του παιδιού από τότε που γεννιέται ως τα σχολικά του χρόνια,τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό: τα θήλαστρα, οι πάνες, τα έθιμα,τα βαφτιστικά, τα ρούχα, τα πρώτα παιχνίδια. Ενα άλλο πράγμα που μας ενδιαφέρει,τέλος, είναι να συγκεντρώσουμε παιχνίδια και αντικείμενα επωνύμων. Υπάρχουν ιστορικά παιχνίδια,όπως η κουδουνίστρα και κάποιες κούκλες του Θεοτοκά,το ξύλινο άλογο του Βενιζέλου,ένα σκίτσο του Χατζηκυριάκου-Γκίκα,παιχνίδια της οικογένειας Γερουλάνου και πολλά ακόμη».
Σκοπός του Τμήματος είναι να καλύψει όλες τις εκφράσεις και τις πτυχές του θέματος Παιδί και Παιχνίδι ερευνώντας τόσο το παιχνίδι όσο και την καθημερινή ζωή του παιδιού και χωρίζεται σε δύο ενότητες. Στην ενότητα της ελληνικής και την ενότητα της ευρωπαϊκής συλλογής, ενώ βιβλία-μελέτες που αφορούν το Παιδί και το Παιχνίδι, αρχειακό υλικό, φωτογραφίες και στοιχεία για έλληνες κατασκευαστές παιχνιδιών

Το ξύλινο αλογάκι που αγόρασε ο το 1929 Ελευθέριος Βενιζέλος για τον αγαπημένο του ανιψιό Λευτεράκη ανάμεσα σε κούτες με παιχνίδια που εδώ και χρόνια περιμένουν να ανοιχτούν

ολοκληρώνουν τη συλλογή. Γιατί η κυρία Αργυριάδη αποφάσισε να δωρίσει τα παιχνίδια της συλλογής της στο Μουσείο Μπενάκη; Απλούστατα διότι την έπνιγε,όπως λέει χαρακτηριστικά.«Σκέφτηκα,δεν είναι κρίμα να κάθονται εδώ στο σπίτι και να μην τα δώσω κάπου; Με το κράτος δεν ήθελα να μπλεχτώ- ίσως διότι ήθελα κάποια ελευθερία.Και μια μέρα που συζητούσα με τον κ. Δεληβορριά μου είπε να δωρίσω τα παιχνίδια μου στο Μουσείο Μπενάκη,κάτι το οποίο έγινε την επόμενη ημέρα».Από τότε έχουν περάσει σχεδόν είκοσι χρόνια.Το συντριπτικό μέρος της συλλογής βρίσκεται στοιβαγμένο στους χώρους του κτιρίου.Και παρ΄ ότι δεν διαφαίνεται φως για τη δημιουργία του παραρτήματος του Μουσείου,η ίδια ομολογεί: «Δεν το έχω μετανιώσει. Ισως μόνο λίγο να κουράστηκα...».
Προς το παρόν,οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να δουν μερικά μόνο κομμάτια της συλλογής μέσα από εκθέσεις,συνέδρια ή σχετικές εκδόσεις που γίνονται κατά τη διάρ κεια αυτών των ετών. Η Μαρία Αργυριάδη μαζί με τις συνεργάτιδές της,ωστόσο,που δουλεύουν όχι κάτω από τις ιδανικότερες συνθήκες φωτισμού και θέρμανσης, δεν έχουν πάψει να ονειρεύονται. «Εχουμε σκεφτεί στον χώρο του υπογείου να τοποθετήσουμε τα παιχνίδια κατά τέτοιον τρόπο ώστε να μπορούν τα παιδιά να τα αγγίζουν και να τα χαίρονται και στους πάνω χώρους να στήσουμε μια εξειδικευμένη βιβλιοθήκη για κάθε ενδιαφερόμενο...».Και να ελπίζουν ότι η καλή νεράιδα θα αγγίξει με το μαγικό της ραβδάκι αυτόν τον πύργο για να τον κάνει το κατάλληλο σπίτι που θα στεγάσει ό,τι περισσεύει από τους μικρούς και λείπει από τους μεγάλους: τη φαντασία.

Χιλιάδες τα ορφανά ανάμεσα στα ερείπια

Η αρωγή άρχισε χθες να φτάνει απ΄ όλο τον κόσμο στην Αϊτή, ενώ απελπισμένοι άνθρωποι αγωνίζονταν να σώσουν τους παγιδευμένους και τους τραυματίες χωρίς βοήθεια από τις αρχές, οι οποίες κατέρρευσαν κι αυτές από τον ισχυρό σεισμό.

Δύο εκατομμύρια παιδιά κινδυνεύουν εξαιτίας του σεισμού, προειδοποίησε η οργάνωση Save Τhe Children. Πολλά έχουν χάσει τους γονείς τους ή έχουν τραυματιστεί σοβαρά, καθώς ο σεισμός των 7 βαθμών έπληξε τη χώρα στις 4.56 μ.μ., όταν πολλά βρίσκονταν στο σχολείο. «Είναι μια απίστευτα τραυματική εμπειρία για τα παιδιά», δήλωσε ο Γκάρετ Όουεν, διευθυντής του τομέα έκτακτων αναγκών της οργάνωσης. «Χιλιάδες παιδιά θα έχουν χάσει κάθε επαφή με τις οικογένειες και τους φίλους τους και θα πασχίζουν τώρα να επιβιώσουν μόνα τους μέσα στα ερείπια. Κοιμούνται μόνα τους, έχουν τραυματιστεί ψυχικά από τη θέα των πτωμάτων και δεν ξέρουν πού να στραφούν για βοήθεια. Έχει μεγάλη σημασία να προστατευθούν και από την κακοποίηση. Ξέρουμε ότι η φυλακή κατέρρευσε και τα μοναχικά παιδιά είναι απίστευτα ευάλωτα».

Ανώτερος αξιωματούχος του Αϊτινού Ερυθρού Σταυρού δήλωσε πως η οργάνωσή του υπολογίζει πως οι νεκροί είναι 45.000 ώς 50.000, διευκρινίζοντας πάντως πως «ουδείς γνωρίζει με ακρίβεια ούτε μπορεί να επιβεβαιώσει κάποιον αριθμό». «Πιστεύουμε ακόμη πως σ΄ όλη τη χώρα έχουν πληγεί 3 εκατομμύρια άνθρωποι, οι οποίοι είτε έχουν τραυματιστεί είτε έχουν μείνει άστεγοι», πρόσθεσε. Πρόκειται για το ένα τρίτο του συνολικού πληθυσμού του νησιού.

Νόμισμά τους το νερό

Μεγάλα αεροσκάφη άρχισαν χθες να μεταφέρουν βοήθεια, που όμως αργούσε να φτάσει στους Αϊτινούς που περιφέρονταν σιωπηλοί στους δρόμους του Πορτ-ο-Πρενς ανάμεσα στα ερείπια, αναζητώντας απελπισμένα νερό, τρόφιμα και ιατρική βοήθεια. «Τα χρήματα δεν αξίζουν τίποτε αυτή τη στιγμή, το νόμισμα είναι το νερό», είπε ένας ξένος εργαζόμενος σε οργάνωση αρωγής. Οι λεηλασίες σούπερ μάρκετ και άλλων καταστημάτων άρχισαν αμέσως μετά τον σεισμό- άρπαζαν ηλεκτρικές συσκευές, ρύζι και άλλα τρόφιμα. Όμως εργαζόμενοι σε οργανώσεις αρωγής είπαν ότι όλα γίνονταν ήρεμα, με ελάχιστες συγκρούσεις. Σε άλλο σημείο πολίτες έπαιρναν βενζίνη από ένα κατεστραμμένο βυτιοφόρο, την οποία μετάγγιζαν ρουφώντας τη με σωλήνες. «Όλοι οι αστυνομικοί είναι απασχολημένοι, προσπαθούν να διασώσουν ή να θάψουν τις δικές τους οικογένειες», σχολίασε ο Μανουέλ Ντεές, ιδιοκτήτης εργοστασίου τούβλων. «Δεν έχουν τον χρόνο για να περιπολούν στους δρόμους».

Οργανωμένες προσπάθειες διάσωσης παγιδευμένων ή απομάκρυνσης των πτωμάτων δεν έγιναν χθες. Σε πολλά κτίρια που έχουν καταρρεύσει, γείτονες και εθελοντές έσκαβαν στα ερείπια, συχνά με γυμνά χέρια. Πτώματα κείτονταν στον δρόμο, συχνά καλυμμένα με ένα λευκό ύφασμα, μέσα στην τροπική ζέστη. Μερικοί έσερναν τους νεκρούς στους δρόμους για να φτάσουν ώς το νοσοκομείο και να τους αφήσουν εκεί. Άλλοι προσπαθούσαν να μεταφέρουν νεκρούς συγγενείς σε γειτονικούς λόφους για να τους κηδέψουν- γι΄ αυτό οι κυανόκρανοι απηύθυναν προειδοποίηση ότι η πρακτική αυτή μπορεί να προκαλέσει επιδημίες και ζήτησαν από τις αρχές να δημιουργηθεί ένα νέο κοιμητήριο.

«Είναι πολύ χειρότερα από έναν κυκλώνα», είπε ο Τζιμίτρι Κοκιγιόν, βοηθός γιατρού σε κέντρο πρώτων βοηθειών που είχε στηθεί στον χώρο στάθμευσης ενός νοσοκομείου. «Δεν υπάρχει νερό, δεν υπάρχει τίποτε, οι άνθρωποι που διψούν θα πεθάνουν».

Φοβήθηκαν το τσουνάμι

Χιλιάδες Αϊτινοί προσπάθησαν χθες πανικόβλητοι να φθάσουν στα υψώματα του Πετιονβίλ, ενός προαστίου του Πορτ-ο-Πρενς, αφού κυκλοφόρησαν φήμες ότι έρχεται τσουνάμι. Πεζή ή με αυτοκίνητα, με κουβέρτες στα χέρια και μικρά παιδιά στην αγκαλιά, προσπαθούσαν όπως όπως να ανέβουν όσο μπορούσαν ψηλότερα. «Υπήρχαν αρκετοί που αισθάνθηκαν ότι έρχεται τσουνάμι. Ξαφνικά έπιασε κρύο. Πολλοί είπαν ότι η στάθμη του νερού ανεβαίνει», εξήγησε μια γυναίκα που προσπαθούσε να φτάσει στα υψώματα του Πετιονβίλ. Κάποιος διαλαλούσε το τέλος του κόσμου, μιλώντας στα κρεολικά. Ωστόσο το τσουνάμι δεν ήρθε. Κάποιοι είπαν πως τέτοιες φήμες διαδίδουν επιτήδειοι ώστε να μπορούν να λεηλατούν ευκολότερα τα σπίτια.

Τέλειωσαν οι σάκοι για τα πτώματα

ΟΙ ΕΠΙΖΗΣΑΝΤΕΣ φοβούνταν να επιστρέψουν στα σπίτια τους και πέρασαν την προηγούμενη νύχτα στην ύπαιθρο. Ξένοι κοιμούνταν γύρω από την πισίνα του ξενοδοχείου ενώ πολλοί τραυματίες και ετοιμοθάνατοι κείτονταν απ΄ έξω. Λυγμοί και θρήνοι ακούγονταν όλη τη νύχτα, ενώ μετασεισμοί έκαναν τους ανθρώπους να τρέχουν πανικόβλητοι μακριά από τους τοίχους.

Δημοσιογράφος του Ρώυτερ υπολόγισε πως περισσότερα από χίλια πτώματα βρίσκονταν χθες στοιβαγμένα έξω από το νεκροτομείο.

Οι ΗΠΑ έστειλαν 3.500 στρατιώτες και 300 γιατρούς και νοσηλευτές.

Το Πεντάγωνο στέλνει επίσης ένα αεροπλανοφόρο, το «Carl Vinson», και τρία αμφίβια πλοία. Ο Πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα ανακοίνωσε πως βρίσκεται σε εξέλιξη «μία από τις μεγαλύτερες επιχειρήσεις αρωγής στην πρόσφατη ιστορία μας», ύψους 100 εκατομμυρίων δολαρίων. «Δεν θα σας ξεχάσουμε», υποσχέθηκε στους Αϊτινούς.

Στον ΟΗΕ

Η δράση των σωστικών συνεργείων, που άρχισαν χθες να καταφθάνουν, επέφερε τα πρώτα ενθαρρυντικά αποτελέσματα: ένα απ΄ αυτά ανέσυρε ζωντανό χθες έναν εργαζόμενο του ΟΗΕ, τον 35χρονο Εσθονό Τάρμο Γιόβεερ, από τα ερείπια της έδρας του οργανισμού που κατέρρευσε. Αεροπλάνα που μετέφεραν ομάδες από την Κίνα, τη Γαλλία, την Ισπανία και τις ΗΠΑ προσγειώθηκαν στο αεροδρόμιο του Πορτ-οΠρενς με τόνους νερό, τρόφιμα, φάρμακα και άλλα εφόδια. Όμως χρειάστηκαν έξι ώρες για να ξεφορτωθεί ένα κινεζικό αεροπλάνο, επειδή στο αεροδρόμιο δεν υπήρχε ο κατάλληλος εξοπλισμός.