Τετάρτη 24 Νοεμβρίου 2010
Το δένδρο των δικαιωμάτων
Δευτέρα 22 Νοεμβρίου 2010
Παιδιά στον Κόσμο: Οκτώβριος - Νοέμβριος 2010
"Τα Παιδιά στον Κόσμο" παρουσιάζουν σε τακτά χρονικά διαστήματα φωτογραφίες - ειδήσεις για τη ζωή των παιδιών στον κόσμο μας. Τα σχόλια και οι προβληματισμοί αφήνονται στον καθένα μας. Αν πιστεύουμε ότι κάτι πρέπει να κάνουμε για το μέλλον των παιδιών και του κόσμου μας ας κοιτάξουμε γύρω μας. Σϊγουρα πολλά θα δούμε. Ας αποφασίσουμε να κάνουμε κάτι. Κάτι μικρό. Ίσως αυτό αποδειχτεί στο τέλος ότι ήταν κάτι πολύ μεγάλο. Ας κάνουμε όμως κάτι. Περισσότερα.. http://www.scribd.com/doc/43593822/
Κυριακή 21 Νοεμβρίου 2010
Η UNICEF βραβεύει σχολεία και τιμά σημαντικούς συνεργάτες για την πολύχρονη προσφορά τους
Δελτίο Τύπου |
|
Δευτέρα 18 Οκτωβρίου 2010
Πέμπτη 14 Οκτωβρίου 2010
Παιδιά στον Κόσμο: Σεπτέμβριος 2010
| "Τα Παιδιά στον Κόσμο" παρουσιάζουν σε τακτά χρονικά διαστήματα φωτογραφίες - ειδήσεις για τη ζωή των παιδιών στον κόσμο μας. Τα σχόλια και οι προβληματισμοί αφήνονται στον καθένα μας. Αν πιστεύουμε ότι κάτι πρέπει να κάνουμε για το μέλλον των παιδιών και του κόσμου μας ας κοιτάξουμε γύρω μας. Σϊγουρα πολλά θα δούμε. Ας αποφασίσουμε να κάνουμε κάτι. Κάτι μικρό. Ίσως αυτό αποδειχτεί στο τέλος ότι ήταν κάτι πολύ μεγάλο. Ας κάνουμε όμως κάτι. Περισσότερα.. http://www.scribd.com/doc/39576334 |
Παιδιά στον Κόσμο: Καλοκαίρι 2010
Τα "Παιδιά στον Κόσμο" παρουσιάζουν σε τακτά χρονικά διαστήματα φωτογραφίες - ειδήσεις για τη ζωή των παιδιών στον κόσμο μας. Τα σχόλια και οι προβληματισμοί αφήνονται στον καθένα μας. Αν πιστεύουμε ότι κάτι πρέπει να κάνουμε για το μέλλον των παιδιών και του κόσμου μας ας κοιτάξουμε γύρω μας. Σϊγουρα πολλά θα δούμε. Ας αποφασίσουμε να κάνουμε κάτι. Κάτι μικρό. Ίσως αυτό αποδειχτεί στο τέλος ότι ήταν κάτι πολύ μεγάλο. Ας κάνουμε όμως κάτι. Περισσότερα: http://www.scribd.com/doc/39318734
Σχολεία Υπερασπιστές Παιδιών
Το σχολείο μας συμμετέχει και την τρέχουσα σχολική χρονιά στο πρόγραμμα της UNICEF "Σχολεία Υπερασπιστές Παιδιών". Περισσότερα για το πρόγραμμα στο http://www.unicef.gr/schools.php
Πέμπτη 6 Μαΐου 2010
Παιδιά στον Κόσμο Απρίλιος 2010
Τα "Παιδιά στον Κόσμο" παρουσιάζουν σε τακτά χρονικά διαστήματα φωτογραφίες - ειδήσεις για τη ζωή των παιδιών στον κόσμο μας. Τα σχόλια και οι προβληματισμοί αφήνονται στον καθένα μας. Αν πιστεύουμε ότι κάτι πρέπει να κάνουμε για το μέλλον των παιδιών και του κόσμου μας ας κοιτάξουμε γύρω μας. Σϊγουρα πολλά θα δούμε. Ας αποφασίσουμε να κάνουμε κάτι. Κάτι μικρό. Ίσως αυτό αποδειχτεί στο τέλος ότι ήταν κάτι πολύ μεγάλο. Ας κάνουμε όμως κάτι .. Περισσότερα ... http://www.scribd.com/doc/30970624
Τρίτη 20 Απριλίου 2010
Παιδιά στον Κόσμο Μάρτιος 2010
Τα "Παιδιά στον Κόσμο" παρουσιάζουν σε τακτά χρονικά διαστήματα φωτογραφίες - ειδήσεις για τη ζωή των παιδιών στον κόσμο μας. Τα σχόλια και οι προβληματισμοί αφήνονται στον καθένα μας. Αν πιστεύουμε ότι κάτι πρέπει να κάνουμε για το μέλλον των παιδιών και του κόσμου μας ας κοιτάξουμε γύρω μας. Σϊγουρα πολλά θα δούμε. Ας αποφασίσουμε να κάνουμε κάτι. Κάτι μικρό. Ίσως αυτό αποδειχτεί στο τέλος ότι ήταν κάτι πολύ μεγάλο. Ας κάνουμε όμως κάτι .. Περισσότερα ... http://www.scribd.com/doc/30220090
Παρασκευή 16 Απριλίου 2010
Παιδιά στον Κόσμο Φεβρουάριος 2010
Τα "Παιδιά στον Κόσμο" παρουσιάζουν σε τακτά χρονικά διαστήματα φωτογραφίες - ειδήσεις για τη ζωή των παιδιών στον κόσμο μας. Τα σχόλια και οι προβληματισμοί αφήνονται στον καθένα μας. Αν πιστεύουμε ότι κάτι πρέπει να κάνουμε για το μέλλον των παιδιών και του κόσμου μας ας κοιτάξουμε γύρω μας. Σϊγουρα πολλά θα δούμε. Ας αποφασίσουμε να κάνουμε κάτι. Κάτι μικρό. Ίσως αυτό αποδειχτεί στο τέλος ότι ήταν κάτι πολύ μεγάλο. Ας κάνουμε όμως κάτι .. Περισσότερα ... http://www.scribd.com/doc/30015663
Τετάρτη 10 Μαρτίου 2010
Έπιαναν τα παιδιά με δίχτυα και τα έσφαζαν
ΤΗΕ ΤΙΜΕS , Της Αnne Βarrowclough, ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ: Τρίτη 9 Μαρτίου 2010
ΣΕ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ύψιστου συναγερμού τέθηκαν οι ένοπλες δυνάμεις της Νιγηρίας μετά τις συγκρούσεις μεταξύ εθνοτήτων που στοίχισαν τη ζωή σε τουλάχιστον 500 ανθρώπους, οι περισσότεροι γυναίκες και παιδιά που σφαγιάστηκαν με μαχαίρια από μέλη συμμοριών. Οι επιθέσεις σημειώθηκαν κυρίως στην Κεντρική Νιγηρία τα ξημερώματα της Κυριακής όταν ομάδες ενόπλων εισήλθαν σε αρκετά χριστιανικά χωριά κοντά στην πόλη Τζος. Άρχισαν να πυροβολούν για να βγάλουν τον κόσμο από τα σπίτια και όσους προσπάθησαν να φύγουν για να σωθούν τους έπιασαν με δίχτυα για ψάρια ή παγίδες για ζώα.
«Σημειώθηκε επίθεση στο Ντόγκο Ναχάουα», ανέφερε αξιωματούχος της κυβέρνησης. «Οι άνθρωποι δολοφονήθηκαν κατά δεκάδες, οι περισσότεροι ήταν γυναίκες και παιδιά, ορισμένα μωρά μικρότερα του ενός έτους. Πολλά σπίτια πυρπολήθηκαν, τώρα σε κάποιες περιοχές τα χωριά ερήμωσαν».
Κανένας ζωντανός
Μέλος οργάνωσης που προσέφερε βοήθεια δήλωσε στο ΒΒC ότι πήγε στα χωριά Ζοτ και Ντόγκο Ναχάου και κατέγραψε 77 θύματα. «Είδαμε κυρίως μικρά παιδιά και ηλικιωμένους που δεν μπορούσαν να τρέξουν. Αυτοί σφαγιάστηκαν πρώτοι», είπε και προσέθεσε ότι στο χωριό Ζοτ δεν έμεινε κανένας ζωντανός. Οι ένοπλοι έβαλαν φωτιά σε δεκάδες σπίτια για να αποτελειώσουν όσους βρίσκονταν κρυμμένοι σε αυτά.
Οι αναλυτές θεωρούν ότι οι επιθέσεις γίνονται ως αντίποινα για τις βίαιες συγκρούσεις που είχαν γίνει στην πόλη Τζος μεταξύ χριστιανών και μουσουλμάνων τον Ιανουάριο, οι οποίες είχαν ως αποτέλεσμα τον θάνατο 300 ανθρώπων και τον εκτοπισμό χιλιάδων άλλων. Ο Γκούντλακ Τζόναθαν που εκτελεί χρέη προέδρου της χώρας έθεσε σε κόκκινο συναγερμό τις ένοπλες δυνάμεις, τις οποίες διέταξε να καταλάβουν στρατηγικές θέσεις προκειμένου να εμποδίσουν την επέκταση των εχθροπραξιών.
Ωστόσο, όσοι κάτοικοι επέζησαν κατηγορούν τους τοπικούς αξιωματούχους ότι δεν έκαναν τίποτα για να τους προστατεύσουν, καθώς επί τέσσερις ώρες ακούγονταν πυροβολισμοί αλλά ούτε ένας αστυνομικός δεν πλησίασε τα χωριά που δέχθηκαν τις επιθέσεις.
Τρίτη 16 Φεβρουαρίου 2010
Η φιλανθρωπική δράση του σχολείου μας σε σχολείο της Νότιας Ινδίας
Η μια από τις δύο καθηγήτριες των Αγγλικών του σχολείου μας, Μαρίνα Μόγλη, έχει επισκεφτεί τρεις φορές την Ινδία και συγκεκριμένα το Hampi, ένα μικρό χωριό της Νότιας Ινδίας, στην επαρχία Karnataka. Εκεί γνώρισε μια αγγλίδα που ζει εκεί και έχει μια μη κερδοσκοπική φιλανθρωπική οργάνωση, την Hampi Children’s Trust, αναγνωρισμένη στην Ινδία και την Βρετανία, η οποία βοηθάει φτωχά παιδιά να μορφωθούν και να πάνε σχολείο. Πολλά παιδιά σταματούν το σχολείο, όχι γιατί οι γονείς τους δεν δίνουν αξία στη μόρφωση αλλά γιατί στην αρχή της σχολικής χρονιάς δεν έχουν αρκετά χρήματα για να αγοράσουν τα απαραίτητα σχολικά (μολύβια, τετράδια κλπ.). Η οργάνωση αυτή βοηθάει τα παιδιά να πάνε σχολείο όχι μόνο για περιορισμένο χρονικό διάστημα, αλλά μέχρι να το τελειώσουν, από 4 μέχρι 16 χρονών. Επίσης τους προσφέρει φαγητό και στέγαση, όταν το χρειάζονται. Ξεκίνησε το 2006 από τους Tim Brown και Kali Das. Για περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να δείτε το site της οργάνωσης στο Internet.
Με παρότρυνση και του διευθυντή μας, κυρίου Ηρακλή, έγινε μία προσπάθεια να συγκεντρωθούν κάποια πράγματα για να σταλούν στα παιδιά στην Ινδία. Συγκεντρώθηκαν παλιά βιβλία αγγλικών που θα πετούσαμε αφού φέτος το υπουργείο έστειλε καινούρια. Στην Ινδία τα αγγλικά είναι υποχρεωτικό μάθημα στο σχολείο και έτσι θα τους είναι ιδιαίτερα χρήσιμα. Αρχικά ζητήθηκε από τα παιδιά να φέρουν παλιά σχολικά (π.χ. τσάντες, παλιά τετράδια ή οτιδήποτε άλλο είχαν) και παλιά παιχνίδια. Η ανταπόκρισή τους ήταν συγκινητική. Όχι μόνο έφεραν σχολικά, αλλά πήγαν και αγόρασαν καινούργια. Ήταν πολύ ενθουσιασμένα που βοηθούσαν, παρόλο που επρόκειτο για μια χώρα πολύ μακρινή. Συνολικά συγκεντρώθηκαν τέσσερα μεγάλα κουτιά πράγματα.
Θέλουμε να ευχαριστήσουμε όλους τους μαθητές που συμμετείχαν στην προσπάθεια, αλλά και τους γονείς που διέθεσαν χρήματα για να αγοραστούν όλα αυτά τα πράγματα. Μέσα από τέτοιες προσπάθειες όχι μόνο βοηθούμε τα παιδιά αυτά, αλλά διδάσκουμε και στα δικά μας την αξία του να προσφέρεις, να νοιάζεσαι για τους συνανθρώπους σου που ίσως είναι λιγότερο τυχεροί από σένα και του να μοιράζεσαι.
Ένα θερμό ευχαριστώ σε όλους!
Πέμπτη 21 Ιανουαρίου 2010
Παιδιά στον Κόσμο: Ιανουάριος 2010
Τα "Παιδιά στον Κόσμο" παρουσιάζουν σε τακτά χρονικά διαστήματα φωτογραφίες - ειδήσεις για τη ζωή των παιδιών στον κόσμο μας. Τα σχόλια και οι προβληματισμοί αφήνονται στον καθένα μας. Αν πιστεύουμε ότι κάτι πρέπει να κάνουμε για το μέλλον των παιδιών και του κόσμου μας ας κοιτάξουμε γύρω μας. Σϊγουρα πολλά θα δούμε. Ας αποφασίσουμε να κάνουμε κάτι. Κάτι μικρό. Ίσως αυτό αποδειχτεί στο τέλος ότι ήταν κάτι πολύ μεγάλο. Ας κάνουμε όμως κάτι ..
Περισσότερα ... http://www.scribd.com/doc
Δευτέρα 18 Ιανουαρίου 2010
Ένας πύργος για 20.000 παιχνίδια
Η νεογοτθική βίλα της λεωφόρου Ποσειδώνος θα στεγάσει μια μοναδική συλλογή του Μουσείου Μπενάκη, όταν βρεθούν τα χρήματα για την αποκατάστασή τηςΠοιος οδηγώντας επί της παραλιακής λεωφόρου δεν έχει στρέψει το βλέμμα του στον πύργο ο οποίος ορθώνεται ανάμεσα σε πολυκατοικίες στο ύψος του Τροκαντερό ως μοναδική υπόμνηση του λαμπρού παρελθόντος της περιοχής; Το χαρακτηριστικό νεογοτθικό κτίριο των αρχών του 20ού αιώνα στέκεται εκεί όπου τα «μπεν μιξ» έκαναν το Παλαιό Φάληρο τόπο συνάντησης της αστικής κοινωνίας του τότε. Με συμμετρικούς πύργους και επάλξεις, η πέτρινη οικία, σε οικόπεδο ενός στρέμματος, συνδέεται με την υδραίικη εφοπλιστική οικογένεια Κουλούρα που έδρασε ως τα μέσα του 20ού αιώνα. Και μπορεί από μακριά να εντυπωσιάζει ως ένα από τα ελάχιστα τέτοιου τύπου σωζόμενα κτίρια στα προάστια των Αθηνών, από κοντά ωστόσο παρουσιάζει εμφανή τα σημάδια που άφησαν πάνω του ο χρόνος και η εγκατάλειψη. Σκουριασμένα τα κάγκελα, ραγισμένη η μεγάλη μαρμάρινη σκάλα της μπροστινής εισόδου, παραμελημένος ο κήπος, ετοιμόρροπα πολλά σημεία των πέτρινων τοιχωμάτων. Ο πύργος μοι άζει βγαλμένος μέσα από ένα παραμύθι το οποίο περιμένει το happy end. Που δεν είναι άλλο από τη λειτουργία του ως Μουσείου Παιδικής Ηλικίας και ΠαιχνιδιώνΠαράρτημα του Μουσείου Μπενάκη, στεγάζοντας τη συλλογή παιχνιδιών η οποία δωρήθηκε στο Μουσείο Μπενάκη από τηΜαρία Αργυριάδη.Το κτίριο αποκτήθηκε από το Μουσείο Μπενάκη το 1980 με δωρεά της Βέρας Κουλούρα αλλά η ανακαίνιση και η επέκτασή του είναι ένα σχέδιο που εκκρεμεί περίπου είκοσι χρόνια. Τα 20.000 αντικείμενα της συλλογής περιμένουν να βρουν τον κατάλληλο χώρο για να αναδειχθούν. Προς το παρόν βρίσκονται σε πρόχειρες βιτρίνες ή στοιβαγμένα σε κούτες.
ολοκληρώνουν τη συλλογή. Γιατί η κυρία Αργυριάδη αποφάσισε να δωρίσει τα παιχνίδια της συλλογής της στο Μουσείο Μπενάκη; Απλούστατα διότι την έπνιγε,όπως λέει χαρακτηριστικά.«Σκέφτηκα,δεν είναι κρίμα να κάθονται εδώ στο σπίτι και να μην τα δώσω κάπου; Με το κράτος δεν ήθελα να μπλεχτώ- ίσως διότι ήθελα κάποια ελευθερία.Και μια μέρα που συζητούσα με τον κ. Δεληβορριά μου είπε να δωρίσω τα παιχνίδια μου στο Μουσείο Μπενάκη,κάτι το οποίο έγινε την επόμενη ημέρα».Από τότε έχουν περάσει σχεδόν είκοσι χρόνια.Το συντριπτικό μέρος της συλλογής βρίσκεται στοιβαγμένο στους χώρους του κτιρίου.Και παρ΄ ότι δεν διαφαίνεται φως για τη δημιουργία του παραρτήματος του Μουσείου,η ίδια ομολογεί: «Δεν το έχω μετανιώσει. Ισως μόνο λίγο να κουράστηκα...».
Προς το παρόν,οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να δουν μερικά μόνο κομμάτια της συλλογής μέσα από εκθέσεις,συνέδρια ή σχετικές εκδόσεις που γίνονται κατά τη διάρ κεια αυτών των ετών. Η Μαρία Αργυριάδη μαζί με τις συνεργάτιδές της,ωστόσο,που δουλεύουν όχι κάτω από τις ιδανικότερες συνθήκες φωτισμού και θέρμανσης, δεν έχουν πάψει να ονειρεύονται. «Εχουμε σκεφτεί στον χώρο του υπογείου να τοποθετήσουμε τα παιχνίδια κατά τέτοιον τρόπο ώστε να μπορούν τα παιδιά να τα αγγίζουν και να τα χαίρονται και στους πάνω χώρους να στήσουμε μια εξειδικευμένη βιβλιοθήκη για κάθε ενδιαφερόμενο...».Και να ελπίζουν ότι η καλή νεράιδα θα αγγίξει με το μαγικό της ραβδάκι αυτόν τον πύργο για να τον κάνει το κατάλληλο σπίτι που θα στεγάσει ό,τι περισσεύει από τους μικρούς και λείπει από τους μεγάλους: τη φαντασία.
Το άλογο του Βενιζέλου και οι κούκλες του Θεοτοκά
Ολα ξεκίνησαν πριν από περίπου 20 χρόνια όταν η Μαρία Αργυριάδη βρήκε στον δρόμο της ένα πεταμένο...αρκουδάκι.Μα,πώς είναι δυνατόν,αναρωτήθηκε,αυτό το τόσο τρυφερό παιχνίδι που όλοι αγαπήσαμε να είναι στον δρόμο; Εσκυψε,το μάζεψε και από τότε άρχισε η μεγάλη περιπέτεια.«Με θεώρησαν ψώνιο αλλά δεν πτοήθηκα ποτέ» μας λέει.«Οργωσα την Ελλάδα μαζί με τον άντρα μου και έψαχνα να βρω ό,τι έχει σχέση με το παιχνίδι.Συνάντησα πανηγυριώτες,απευθύνθηκα σε οικοτέχνες, έφτασα ως τα ΚΑΠΗ όπου παππούδες και γιαγιάδες είχαν ανακατασκευάσει παιχνίδια των παιδικών τους χρόνων για να τους φέρω σε επαφή με νεότερες γενιές και να τους μάθουν ήθη κι έθιμα- μια από τις πιο υπέροχες δουλειές που έχω κάνει».Σήμερα η συλλογή αποτελεί πυρήνα του Τμήματος Παιχνιδιών και Παιδικής Ηλικίας του Μουσείου Μπενάκη στο οποίο η Μαρία Αργυριάδη τη δώρισε.«Ξεκινάμε από τα παιχνίδια της αρχαιότητας και φτάνουμε ως τα αστικά και τα λαϊκά παιχνίδια της νεότερης Ελλάδας αλλά και της Ευρώπης, της Αμερικής της Αφρικής καθώς επίσης και της ευρύτερης Ανατολής.Το πιο παλιό παιχνίδι της συλλογής είναι η κωδωνόσχημη κούκλα του 7ου αι π.Χ.από τη Βοιωτία (η περίφημη «Αθηνά» των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004) και φτάνουμε σε παιχνίδια των δεκαετιών του 1980 και του 1990.Στη συλλογή συμπεριλαμβάνονται επίσης ρούχα,χάρτινα παιχνίδια και 3.000 τίτλοι παιδικής λογοτεχνίας και εκπαίδευσης» αναφέρει η κυρία Αργυριάδη.
«Στους στόχους μας επίσης συγκαταλέγεται η συγκέντρωση αντικειμένων που σχετίζονται με τη ζωή του παιδιού από τότε που γεννιέται ως τα σχολικά του χρόνια,τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό: τα θήλαστρα, οι πάνες, τα έθιμα,τα βαφτιστικά, τα ρούχα, τα πρώτα παιχνίδια. Ενα άλλο πράγμα που μας ενδιαφέρει,τέλος, είναι να συγκεντρώσουμε παιχνίδια και αντικείμενα επωνύμων. Υπάρχουν ιστορικά παιχνίδια,όπως η κουδουνίστρα και κάποιες κούκλες του Θεοτοκά,το ξύλινο άλογο του Βενιζέλου,ένα σκίτσο του Χατζηκυριάκου-Γκίκα,παιχνίδια της οικογένειας Γερουλάνου και πολλά ακόμη».
Σκοπός του Τμήματος είναι να καλύψει όλες τις εκφράσεις και τις πτυχές του θέματος Παιδί και Παιχνίδι ερευνώντας τόσο το παιχνίδι όσο και την καθημερινή ζωή του παιδιού και χωρίζεται σε δύο ενότητες. Στην ενότητα της ελληνικής και την ενότητα της ευρωπαϊκής συλλογής, ενώ βιβλία-μελέτες που αφορούν το Παιδί και το Παιχνίδι, αρχειακό υλικό, φωτογραφίες και στοιχεία για έλληνες κατασκευαστές παιχνιδιών
«Στους στόχους μας επίσης συγκαταλέγεται η συγκέντρωση αντικειμένων που σχετίζονται με τη ζωή του παιδιού από τότε που γεννιέται ως τα σχολικά του χρόνια,τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό: τα θήλαστρα, οι πάνες, τα έθιμα,τα βαφτιστικά, τα ρούχα, τα πρώτα παιχνίδια. Ενα άλλο πράγμα που μας ενδιαφέρει,τέλος, είναι να συγκεντρώσουμε παιχνίδια και αντικείμενα επωνύμων. Υπάρχουν ιστορικά παιχνίδια,όπως η κουδουνίστρα και κάποιες κούκλες του Θεοτοκά,το ξύλινο άλογο του Βενιζέλου,ένα σκίτσο του Χατζηκυριάκου-Γκίκα,παιχνίδια της οικογένειας Γερουλάνου και πολλά ακόμη».
Σκοπός του Τμήματος είναι να καλύψει όλες τις εκφράσεις και τις πτυχές του θέματος Παιδί και Παιχνίδι ερευνώντας τόσο το παιχνίδι όσο και την καθημερινή ζωή του παιδιού και χωρίζεται σε δύο ενότητες. Στην ενότητα της ελληνικής και την ενότητα της ευρωπαϊκής συλλογής, ενώ βιβλία-μελέτες που αφορούν το Παιδί και το Παιχνίδι, αρχειακό υλικό, φωτογραφίες και στοιχεία για έλληνες κατασκευαστές παιχνιδιών
Προς το παρόν,οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να δουν μερικά μόνο κομμάτια της συλλογής μέσα από εκθέσεις,συνέδρια ή σχετικές εκδόσεις που γίνονται κατά τη διάρ κεια αυτών των ετών. Η Μαρία Αργυριάδη μαζί με τις συνεργάτιδές της,ωστόσο,που δουλεύουν όχι κάτω από τις ιδανικότερες συνθήκες φωτισμού και θέρμανσης, δεν έχουν πάψει να ονειρεύονται. «Εχουμε σκεφτεί στον χώρο του υπογείου να τοποθετήσουμε τα παιχνίδια κατά τέτοιον τρόπο ώστε να μπορούν τα παιδιά να τα αγγίζουν και να τα χαίρονται και στους πάνω χώρους να στήσουμε μια εξειδικευμένη βιβλιοθήκη για κάθε ενδιαφερόμενο...».Και να ελπίζουν ότι η καλή νεράιδα θα αγγίξει με το μαγικό της ραβδάκι αυτόν τον πύργο για να τον κάνει το κατάλληλο σπίτι που θα στεγάσει ό,τι περισσεύει από τους μικρούς και λείπει από τους μεγάλους: τη φαντασία.
Πέμπτη 14 Ιανουαρίου 2010
Χιλιάδες τα ορφανά ανάμεσα στα ερείπια
Η αρωγή άρχισε χθες να φτάνει απ΄ όλο τον κόσμο στην Αϊτή, ενώ απελπισμένοι άνθρωποι αγωνίζονταν να σώσουν τους παγιδευμένους και τους τραυματίες χωρίς βοήθεια από τις αρχές, οι οποίες κατέρρευσαν κι αυτές από τον ισχυρό σεισμό.
Δύο εκατομμύρια παιδιά κινδυνεύουν εξαιτίας του σεισμού, προειδοποίησε η οργάνωση Save Τhe Children. Πολλά έχουν χάσει τους γονείς τους ή έχουν τραυματιστεί σοβαρά, καθώς ο σεισμός των 7 βαθμών έπληξε τη χώρα στις 4.56 μ.μ., όταν πολλά βρίσκονταν στο σχολείο. «Είναι μια απίστευτα τραυματική εμπειρία για τα παιδιά», δήλωσε ο Γκάρετ Όουεν, διευθυντής του τομέα έκτακτων αναγκών της οργάνωσης. «Χιλιάδες παιδιά θα έχουν χάσει κάθε επαφή με τις οικογένειες και τους φίλους τους και θα πασχίζουν τώρα να επιβιώσουν μόνα τους μέσα στα ερείπια. Κοιμούνται μόνα τους, έχουν τραυματιστεί ψυχικά από τη θέα των πτωμάτων και δεν ξέρουν πού να στραφούν για βοήθεια. Έχει μεγάλη σημασία να προστατευθούν και από την κακοποίηση. Ξέρουμε ότι η φυλακή κατέρρευσε και τα μοναχικά παιδιά είναι απίστευτα ευάλωτα».
Ανώτερος αξιωματούχος του Αϊτινού Ερυθρού Σταυρού δήλωσε πως η οργάνωσή του υπολογίζει πως οι νεκροί είναι 45.000 ώς 50.000, διευκρινίζοντας πάντως πως «ουδείς γνωρίζει με ακρίβεια ούτε μπορεί να επιβεβαιώσει κάποιον αριθμό». «Πιστεύουμε ακόμη πως σ΄ όλη τη χώρα έχουν πληγεί 3 εκατομμύρια άνθρωποι, οι οποίοι είτε έχουν τραυματιστεί είτε έχουν μείνει άστεγοι», πρόσθεσε. Πρόκειται για το ένα τρίτο του συνολικού πληθυσμού του νησιού.
Νόμισμά τους το νερό Μεγάλα αεροσκάφη άρχισαν χθες να μεταφέρουν βοήθεια, που όμως αργούσε να φτάσει στους Αϊτινούς που περιφέρονταν σιωπηλοί στους δρόμους του Πορτ-ο-Πρενς ανάμεσα στα ερείπια, αναζητώντας απελπισμένα νερό, τρόφιμα και ιατρική βοήθεια. «Τα χρήματα δεν αξίζουν τίποτε αυτή τη στιγμή, το νόμισμα είναι το νερό», είπε ένας ξένος εργαζόμενος σε οργάνωση αρωγής. Οι λεηλασίες σούπερ μάρκετ και άλλων καταστημάτων άρχισαν αμέσως μετά τον σεισμό- άρπαζαν ηλεκτρικές συσκευές, ρύζι και άλλα τρόφιμα. Όμως εργαζόμενοι σε οργανώσεις αρωγής είπαν ότι όλα γίνονταν ήρεμα, με ελάχιστες συγκρούσεις. Σε άλλο σημείο πολίτες έπαιρναν βενζίνη από ένα κατεστραμμένο βυτιοφόρο, την οποία μετάγγιζαν ρουφώντας τη με σωλήνες. «Όλοι οι αστυνομικοί είναι απασχολημένοι, προσπαθούν να διασώσουν ή να θάψουν τις δικές τους οικογένειες», σχολίασε ο Μανουέλ Ντεές, ιδιοκτήτης εργοστασίου τούβλων. «Δεν έχουν τον χρόνο για να περιπολούν στους δρόμους».
Οργανωμένες προσπάθειες διάσωσης παγιδευμένων ή απομάκρυνσης των πτωμάτων δεν έγιναν χθες. Σε πολλά κτίρια που έχουν καταρρεύσει, γείτονες και εθελοντές έσκαβαν στα ερείπια, συχνά με γυμνά χέρια. Πτώματα κείτονταν στον δρόμο, συχνά καλυμμένα με ένα λευκό ύφασμα, μέσα στην τροπική ζέστη. Μερικοί έσερναν τους νεκρούς στους δρόμους για να φτάσουν ώς το νοσοκομείο και να τους αφήσουν εκεί. Άλλοι προσπαθούσαν να μεταφέρουν νεκρούς συγγενείς σε γειτονικούς λόφους για να τους κηδέψουν- γι΄ αυτό οι κυανόκρανοι απηύθυναν προειδοποίηση ότι η πρακτική αυτή μπορεί να προκαλέσει επιδημίες και ζήτησαν από τις αρχές να δημιουργηθεί ένα νέο κοιμητήριο.
«Είναι πολύ χειρότερα από έναν κυκλώνα», είπε ο Τζιμίτρι Κοκιγιόν, βοηθός γιατρού σε κέντρο πρώτων βοηθειών που είχε στηθεί στον χώρο στάθμευσης ενός νοσοκομείου. «Δεν υπάρχει νερό, δεν υπάρχει τίποτε, οι άνθρωποι που διψούν θα πεθάνουν».
Φοβήθηκαν το τσουνάμι Χιλιάδες Αϊτινοί προσπάθησαν χθες πανικόβλητοι να φθάσουν στα υψώματα του Πετιονβίλ, ενός προαστίου του Πορτ-ο-Πρενς, αφού κυκλοφόρησαν φήμες ότι έρχεται τσουνάμι. Πεζή ή με αυτοκίνητα, με κουβέρτες στα χέρια και μικρά παιδιά στην αγκαλιά, προσπαθούσαν όπως όπως να ανέβουν όσο μπορούσαν ψηλότερα. «Υπήρχαν αρκετοί που αισθάνθηκαν ότι έρχεται τσουνάμι. Ξαφνικά έπιασε κρύο. Πολλοί είπαν ότι η στάθμη του νερού ανεβαίνει», εξήγησε μια γυναίκα που προσπαθούσε να φτάσει στα υψώματα του Πετιονβίλ. Κάποιος διαλαλούσε το τέλος του κόσμου, μιλώντας στα κρεολικά. Ωστόσο το τσουνάμι δεν ήρθε. Κάποιοι είπαν πως τέτοιες φήμες διαδίδουν επιτήδειοι ώστε να μπορούν να λεηλατούν ευκολότερα τα σπίτια.
Τέλειωσαν οι σάκοι για τα πτώματα 
ΟΙ ΕΠΙΖΗΣΑΝΤΕΣ φοβούνταν να επιστρέψουν στα σπίτια τους και πέρασαν την προηγούμενη νύχτα στην ύπαιθρο. Ξένοι κοιμούνταν γύρω από την πισίνα του ξενοδοχείου ενώ πολλοί τραυματίες και ετοιμοθάνατοι κείτονταν απ΄ έξω. Λυγμοί και θρήνοι ακούγονταν όλη τη νύχτα, ενώ μετασεισμοί έκαναν τους ανθρώπους να τρέχουν πανικόβλητοι μακριά από τους τοίχους. Το Πεντάγωνο στέλνει επίσης ένα αεροπλανοφόρο, το «Carl Vinson», και τρία αμφίβια πλοία. Ο Πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα ανακοίνωσε πως βρίσκεται σε εξέλιξη «μία από τις μεγαλύτερες επιχειρήσεις αρωγής στην πρόσφατη ιστορία μας», ύψους 100 εκατομμυρίων δολαρίων. «Δεν θα σας ξεχάσουμε», υποσχέθηκε στους Αϊτινούς.
Στον ΟΗΕ Η δράση των σωστικών συνεργείων, που άρχισαν χθες να καταφθάνουν, επέφερε τα πρώτα ενθαρρυντικά αποτελέσματα: ένα απ΄ αυτά ανέσυρε ζωντανό χθες έναν εργαζόμενο του ΟΗΕ, τον 35χρονο Εσθονό Τάρμο Γιόβεερ, από τα ερείπια της έδρας του οργανισμού που κατέρρευσε. Αεροπλάνα που μετέφεραν ομάδες από την Κίνα, τη Γαλλία, την Ισπανία και τις ΗΠΑ προσγειώθηκαν στο αεροδρόμιο του Πορτ-οΠρενς με τόνους νερό, τρόφιμα, φάρμακα και άλλα εφόδια. Όμως χρειάστηκαν έξι ώρες για να ξεφορτωθεί ένα κινεζικό αεροπλάνο, επειδή στο αεροδρόμιο δεν υπήρχε ο κατάλληλος εξοπλισμός.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)